bir kült kitap olabileceğini düşünmesem de keyif alarak okuduğum, özgün kitap. içinde ortak bir düşünceye doğru bütünlük gösteren 15 tane hikaye var. hikayelerin, karakterleri ve düşünsel temaları kapsamında çocukluktan-ölüme uzanan bir kronolojisi var. birbirinden bağımsız, olay örgüsüne etki etmeyecek şekilde sadece detaylarda birbirine bağlanan hikayeler var. joyce, eleştirel bir tavırla, bu hikayelerle; farklı yaş, kesim ve bakış açılarıyla dublinlilerin 20. yüzyıl başındaki sosyal psikolojisini ve psikolojisini gerçekçi bir çerçevede, akıcı bir dil ile resmediyor.

iletişim'den çıkan baskısında murat belge'nin önsözünün kitaba başlamadan önce okunmasının anlamsız olacağı düşüncesine katılıyorum. ancak murat belge burada sanki bir güzellik yapmış. önsözünde, hikaye hikaye, imgelemlerin ve joyce'un neyi kastedebileceğini değerlendirmiş. okumayı düşünen arkadaşlara, önsözü hiç okumadan kitaba başlamasını, hikayeleri okudukça sadece okuduğu hikayenin önsözde yer alan değerlendirmesini okumasını tavsiye ediyorum. ^:(örn. 1. hikaye olan 'kız kardeşler'i okudum, önsözde sadece 'kız kardeşler' hikayesinin değerlendirmesini okudum ve 2. hikaye olan 'bir karşılaşma' ya geçtim.)^